อยากเก็บเธอไว้ในโลกของฉัน
ที่มีพระจันทร์เป็นสีชมพู
มีดาวดวงน้อยแทนความเลิศหรู
ไม่มีฤดูของความเดียวดาย

มีดวงตะวันเป็นดั่งดอกไม้
มีท้องนภาในแม่น้ำไนล์
มีปลานับร้อยที่คอยแหวกว่าย
อยู่บนรุ้งงามที่ทอประกาย

ล่องลอยใจหลุดจากพันธนาการ
หลุดจากชั้นบรรยากาศ
หลุดจากอุ้มมือของปีศาจ

ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม
เพราะความจริงช่างโหดร้าย
อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล
โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย
ฉันคงทนไม่ไหว หากต้องเสียเธอให้เขาไป

เพราะสิ่งที่คิดกับสิ่งที่เห็นทำไมมันช่างดูแตกต่าง
เธอบอกว่าเธอเหมือนเดิมแต่ฉันรู้สึกว่าแปลกอย่าง
เธอแอบห่าง แต่ยังคงยึดมั่นรักแท้เป็นแบบอย่าง
จนแอบอ่าน ข้อความเพียงสั้นๆ เปลี่ยนโลกที่เป็น
ให้มีแต่รอยด่าง

เขาที่มีพร้อม รู้ว่าฉันแพ้แต่ฉันยังคงไม่ยอม
ฉันไม่มีทอง มีเพียงคำกลอนให้เธอไปไม่ขาดตอน
ความทรงจำของเราสอง ยังจำได้ดีเธออารีย์เธอโอบอ้อม
จะปะคับและปะครอง
จินตนาการว่าความรักมันยังหอม

Oh ยังจำได้ไหมเราเคยรักกันแค่ไหน
ยังจำได้ไหมที่เราเคยเล่นดอกไม้ไฟ?
ยังจำได้ไหม Just two of usในโลกใบใหญ่
หากเป็นไปได้อยากพาเธอหนีไปสู่โลกใหม่

ล่องลอยใจหลุดจากพันธนาการ
หลุดจากชั้นบรรยากาศ
หลุดจากอุ้มมือของปีศาจ

ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม
เพราะความจริงช่างโหดร้าย
อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล
โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย
ฉันคงทนไม่ไหว หากต้องเสียเธอให้เขา

ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม
เพราะความจริงช่างโหดร้าย
อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล
โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย
ฉันคงทนไม่ไหว หากต้องเสียเธอให้เขาไป

หากต้องเสียเธอให้เขาไป