ยามนภามืดฟ้าดาราหม่น จะมืดมนเท่าไร ตรงนี้ยังสดใส เพราะมีเธอชิดใกล้สบตา
ยามสายลมพลิ้วในคืนค่ำ ยังอุ่นใจทุกครา ทุกคืนคะนึงแต่เธอยามนิทรา
ชื่นอุราสองเรามาผูกพัน

เธอหนอเธอฉันมีแต่เธอในหัวใจ เธอหนอเธอไม่มีผู้ใดเทียมเท่าทัน
มีแค่เธอผู้เดียวชะตาได้หมายมั่น คนสำคัญของฉันเสมอ

เพียงชาติใดถ้าเราไม่อาจได้คู่กัน ในชาตินั้นจะยอมเปลี่ยวใจถ้าไร้เธอ
จะชาติใดขอใจติดตามไปพบเจอ เธอหนอเธอ ฉันเป็นของเธอผู้เดียว

เธอหนอเธอฉันมีแต่เธอในหัวใจ เธอหนอเธอไม่มีผู้ใดเทียมเท่าทัน
มีแค่เธอผู้เดียวชะตาได้หมายมั่น คนสำคัญของฉันเสมอ

เพียงชาติใดถ้าเราไม่อาจได้คู่กัน ในชาตินั้นจะยอมเปลี่ยวใจถ้าไร้เธอ
จะชาติใดขอใจติดตามไปพบเจอ เธอหนอเธอ ฉันเป็นของเธอผู้เดียว

ฟ้าดินแยกเราเท่าไรไม่ขาด ภพชาติพรากเราห่างกันไม่ได้
เมื่อบุพเพสันนิวาสมั่นหมายให้เจอ
เธอหนอเธอ ฉันเป็นของเธอผู้เดียว